🎋 Z Czego Można Zrobić Planety Do Układu Słonecznego

Plemiona germańskie planetę nazywały po prostu: Thor. 8. Jowisz jest o 7% szerszy w swoim równiku w porównaniu z szerokością na biegunach. Wynika to z ekstremalnej prędkości obrotowej, która powoduje, że planeta wybrzusza się. 9. Jądro Jowisza jest masywny i gęsty. Jego skład jest niepewny. Jeśli się nad tym zastanowić, definicja Układu Słonecznego jest całkiem oczywista. Składa się ze słońca i wszystkiego, co krąży wokół niego w wyniku działania grawitacji. Tak jak Ziemia posiada pole grawitacyjne, tak samo dzieje się z każdą planetą, gwiazdą lub obiektem we wszechświecie. Astronomowie z Australijskiego Uniwersytetu Narodowego (ANU) rozpoczęli program poszukiwania tajemniczej 9. Planety Układu Słonecznego i zapraszają astronomów-amatorów do wzięcia w nim udziału. Na czele projektu stanął astrofizyk doktor Brad Tucker. Uważamy, że 9. Planeta to superZiemia Termin jest zwykle używany do identyfikacji satelitów planet, planet karłowatych oraz planetoid. Istnieje obecnie 240 znanych księżyców w Układzie Słonecznym, w tym 163 krążące wokół orbity planet, cztery wokół planet karłowatych i dziesiątki orbitujących wokół innych mniejszych ciał niebieskich Układu Słonecznego. Szacuje się, że powstawanie Ziemi rozpoczęło się 4,54 miliarda lat temu. Jego całkowita powierzchnia wynosi 3.169442e+8 km (196 940 000 mil 2), z czego 71% pokrywa woda, a pozostałe 29% to lądy. Atmosfera Ziemi chroni życie przed promieniowaniem kosmicznym i tworzy pogodę. Ziemia to również najgęstsza planeta Układu Słonecznego. Mars Oprócz Saturna w tych dniach możemy na niebie obserwować wszystkie planety Układu Słonecznego widoczne gołym okiem. Jowisz widoczny jest krótko po zachodzie Słońca nad zachodnim horyzontem. Zaś na porannym niebie przed wschodem Słońca odnajdujemy bardzo jasną Wenus i słabszego Marsa. Do nich na kilka następnych dni dołączył Można zatem stwierdzić, że pierwotny moment pędu jest jedną z głównych sił sprawczych, które przyczyniły się do powstania naszego Układu Słonecznego. Gdyby nie on, nie powstałaby żadna planeta, która mogłaby okrążać Słońce. Te zaś tkwiłoby nieruchomo i samotnie aż do momentu swojego wygaśnięcia. Ponadto bliskość Słońca oznacza, że słoneczne wiatry mogą zwiewać gazy z powierzchni planety. Cząstki wiatru słonecznego są prawdopodobnie w największym stopniu odpowiedzialne za kształt atmosfery Merkurego. Człowiek bez skafandra przetrwałby tu… mniej niż 2 minuty. Wenus. Wenus jest podobna do Ziemi pod kilkoma względami msrFVE. Planety Układu Słonecznego Układ Słoneczny to Słońce, planety i inne obiekty związane grawitacyjnie ze Słońcem. Planety to: Merkury, Wenus, Ziemia, Mars, Jowisz, Saturn, Uran, Neptun, Pluton. Dookoła planet krążą księżyce o budowie zbliżonej do planet ziemskich, ponadto Jowisz, Saturn, Uran i Neptun posiadają pierścienie. Między orbitami Marsa i Jowisza znajduje się większość orbit planetoid. Innym rodzajem ciał układu słonecznego są komety, poruszające się po wydłużonych orbitach w rozległym obszarze nazywanym obłokiem Oorta. Oprócz tego nasz układ przemierzają liczne kosmolity i meteroidy w tzw. rojach lub pojedynczo. Układ Słoneczny jest elementem Drogi Mlecznej, czyli naszej galaktyki i jest położony w odległości ponad 30 tysięcy lat świetlnych od jej centrum. Powstał około 5 miliardów lat temu w wyniku grawitacyjnej kondensacji obłoku pyłowo-gazowego, w którego centrum utworzyło się Słońce. Początkowo wokół Słońca powstał dysk materii międzygwiezdnej, z którego po pewnym czasie, również pod wpływem grawitacji utworzyły się planety, planetoidy i komety. Formowanie się układu trwało kilkadziesiąt milionów lat. W znanych poglądowych modelach Układu Słonecznego każda planeta krąży wokół Słońca po ściśle określonej orbicie, zachowując stosowny dystans do swoich sąsiadów. Na tej niebiańskiej karuzeli planety się kręcą, odkąd astronomowie zaczęli rejestrować ich ruchy, a z modeli matematycznych wynika, że ta bardzo stabilna konfiguracja utrzymuje się przez większość liczącej miliarda lat historii Układu Słonecznego. Kuszące jest więc założenie, że planety "narodziły się" na orbitach, na których dzisiaj je obserwujemy. Z pewnością jest to najprostsza hipoteza. Współcześni astronomowie sądzili na ogół, że obserwowane odległości planet od Słońca wskazują na miejsca ich narodzin w mgławicy protosłonecznej - pierwotnym dysku gazowo - pyłowym, który dał początek Układowi Słonecznemu. Z promieni orbit planet wnioskowano o rozkładzie masy wewnątrz tego obiektu. Dysponując tą podstawową informacją, teoretycy nałożyli ograniczenia na charakter i skale czasowe formowania się planet. Wskutek tego większość naszej wiedzy o prehistorii Układu Słonecznego oparta jest na założeniu, że planety narodziły się na swych obecnych orbitach. Przyjmuje się jednak powszechnie, że wiele mniejszych ciał Układu Słonecznego planetoidy, komety i księżyce planet zmieniło swoje orbity w ciągu ostatnich mld lat, i to niekiedy w nader dramatyczny sposób. Dobitnym świadectwem dynamicznego zachowania niektórych obiektów w Układzie Słonecznym była zagłada komety Shoemaker-Levy 9, która w 1994 roku uderzyła w Jowisza. Jeszcze mniejsze obiekty cząstki międzyplanetarne o rozmiarach mili- i mikrometrów, wytrząsane z komet i planetoid ewoluują bardziej płynnie, łagodnie przesuwając się w stronę Słońca i opadając deszczem meteorytów na napotkane planety. Planety układu słonecznego Merkury Najbliżej słońca, średnio około 58 mln km, krąży Merkury. Jego promień wynosi 38% promienia Ziemi a masa - zaledwie 5,5% masy naszej planety. Średnia gęstość zbliżona jest do średniej gęstości naszego globu. Przyspieszenie sił ciężkości na powierzchni - około 3,7 m/s^2. Merkury obiega Słońce w okresie około 88 dni ziemskich. Jeden obrót planety dookoła własnej osi trwa 58 dób ziemskich co oznacza że doba słoneczna trwa na Merkurym 176 dni ziemskich. Wenus Wenus jest planetą prawie dorównującą Ziemi rozmiarami. Jej promień to 95% promienia ziemskiego (6052 km) a masa - 81,5% masy Ziemi. Średnia gęstość to 5,25 Mg/m^3. Przyśpieszenie siły ciężkości na powierzchni Wenus wynosi około 8,9 m/s. Schemat budowy wewnętrznej jest podobny do ziemskiego, składa się z płynnego żelaznego jądra otoczonego płaszczem i skorupą, jednak w odróżnieniu od Ziemi skorupa Wenus jest jednym wielkim kontynentem, nie występuje podział na płyty tektoniczne. Ziemia Ziemski glob otacza gęsta atmosfera składająca się w 78% z azotu, w 21% z tlenu oraz domieszek argonu, dwutlenku węgla i neonu. Zawartość pary wodnej w normalnych warunkach waha się między 0,1 a 2,8% Średnie odległość od Słońca- 149,6 mln km Okres obiegu wokół Słońca- 365,26 dni Średnia prędkość na orbicie- 29,9 km/s Promień równikowy- 6378 km Promień średni- 6371 km Masa- 5,975 1024 kg Mars Mars jest ostatnią z planet "ziemskich". Znacznie mniejszy od Ziemi pod względem rozmiarów - 53% promienia Ziemi, oraz masy - 10,7% masy Ziemi. Budowa wewnętrzna jest podobna do budowy wewnętrznej Ziemi - płynne żelazne jądro, płaszcz oraz tak jak w przypadku Wenus i Merkurego jednolita skorupa. Powierzchnia Marsa przypomina suchą i zimną pustynię i górski krajobraz. Piasek uformowany jest w wydmy. Na Marsie występują formacje kraterów, które uległy znacznie silniejszej erozji niż na Księżycu, dolin przypominających koryta ziemskich rzek, obszarów aluwialnych, uskoków, oraz wielkich wzniesień wulkanicznych. Jowisz Jowisz jest największą planetą naszego układu i pierwszą należącą do rodziny planet-olbrzymów. Średnica równikowa planety wynosi 142980 km, czyli jest ponad 11 razy większa od promienia Ziemi. Średnica biegunowa Jowisza jest o 8400 km mniejsza. Przyczyną tak silnego spłaszczenia planety jest jej szybka rotacja. Masa Jowisza jest 318 razy większa od masy Ziemi, ale przy tym przeszło 1000 razy mniejsza od masy Słońca. Jowisz posiada skład chemiczny podobny do Słońca czyli głównie wodór i hel, lecz żeby stać się gwiazdą musiałby być ponad 30 razy masywniejszy. Saturn Saturn jest ostatnią planetą widoczna okiem nieuzbrojonym. Wygląda jak jedna z najjaśniejszych gwiazd nieba. Saturn jest bardzo podobny budową do Jowisza. Jego średnica równikowa wynosi prawie 121000 km, jest także silnie spłaszczony wskutek szybkiej rotacji. Na tarczy planety wyróżniają się pasma chmur, podobnie jak na Jowiszu; podobny jest również ich skład chemiczny, a także skład chemiczny całej atmosfery Saturna. Temperatura powierzchniowych warstw atmosfery wynosi około -165 stopni Celsjusza i jest 30 stopni wyższa ,którą miałaby ta warstwa w przypadku ogrzewania tylko przez Słońce. Uran W odległości prawie 2,9 mld km krąży wokół Słońca Uran, obiegając je w ciągu 84 lat. Okres obrotu wynosi blisko 17 godzin, co jest przyczyną spłaszczenia planety. Średnica planety wynosi ponad 51 tysięcy km, a jej masa jest tylko 14,5 razy większa od ziemskiej. Charakterystyczne dla Urana jest to że jego oś obrotu nachylona jest do jego orbity pod kątem 8 stopni, leży on więc "na boku", przy czym wszystkie znane księżyce krążą po orbitach prostopadłych do orbity planety. Neptun NEPTUN to ósma wg oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego. Elementy orbity: półoś wielka 4,50 · 109 km, mimośród 0,0087, nachylenie płaszczyzny orbity względem ekliptyki 1°46'20'', okres obiegu wokół Słońca 164,78 lat, okres obrotu ok. 18h, promień równikowy planety 24 764 km, nachylenie równika względem ekliptyki ok. 29°, masa 1,02 · 1026 kg, albedo 0,84, przyspieszenie na powierzchni 11,6 m/s2, temp. półsfery zwróconej do Słońca ok. –165°C (ok. 108 K). Pluton Pluton jest ostatnią ze znanych planet naszego układu. Obiega słońce w odległości prawie 6 mld km, w okresie 248 lat, po bardzo wydłużonej orbicie(przez co czasami znajduje się bliżej Słońca niż Neptun). Rozmiarem Pluton jest tylko trzykrotnie większy od największych planetoid, a mniejszy od wielu księżyców planetarnych Jego średnica wynosi 2320 km, a masa jest niecałe sześć razy mniejsza od masy księżyca ziemskiego. Planetoidy Główny pas planetoid to obszar między orbitami Marsa i Jowisza, gdzie porusza się większość (około 95%) maleńkich planetek zwanych właśnie planetoidami. Są to skaliste ciała o średnicach mniejszych od 1000km i większych od około 1km. Poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej obiekty mniejsze (granica jest umowna) nazywamy meteroidami. Astronomowie przypuszczają, że pas planetoid to kawałki planety, która nie zdołała się uformować z powodu silnego oddziaływania grawitacyjnego Jowisz i Marsa. Średnie odległości od Słońca- 420 do 520 mln km Przeciętne okresy obiegu wokół Słońca- od 3 do 6 lat Promienie- umownie od 1km do 1000km; największa planetoida- Ceres ma 466km Sumaryczna masa- około 15% masy Księżyca Średnia gęstość- około 2g/cm3 Bibliografia: Martyna Ch. UKŁAD SŁONECZNY - MODEL MODEL UKŁADU SŁONECZNEGO – Zabawka została stworzona dla młodych odkrywców ciekawych świata oraz wszechświata. W zestawie znajduje się: układ słoneczny do malowania, farby, pędzelek, stojak oraz zestaw montażowy. Przy odrobinie cierpliwości i wytrwałości powstanie niesamowity model układu słonecznego, który będzie wyjątkową ozdobą dziecięcego pokoju lub prezentem od serca. ŚWIECI W CIEMNOŚCI – Zestaw posiada 7 intensywnych kolorów, na które pomalować możemy model. Jeden z nich (biały) powoduje, że pomalowana nim planeta świeci w ciemności. Dzięki temu układ słoneczny świetnie sprawdzi się jako lampka nocna, która wieczorem umili dziecku zasypianie. ŁATWY W MONTAŻU – Model niezwykle szybko i łatwo się składa, dzięki czemu dzieci mogą robić to samodzielnie, bez pomocy rodziców/opiekunów. Wystarczy wykręcić kawałki modelu z szablonu, złożyć połówki planet w całość, a następnie włożyć metalowe pręciki w otwory na dole kulek i przymocować do stojaka. Możemy pomalować planety przed lub po złożeniu układu słonecznego. KREATYWNA ZABAWA – Zabawka nie tylko świetnie zajmie czas dziecka. Nauczy go również cierpliwości, staranności i rozwinie kreatywność. Przy okazji pociecha może przyswoić nazwy planet w naszym układzie słonecznym i dowiedzieć się o nich kilku ciekawych informacji. Jest to idealny, pomysłowy prezent, dla dzieci, które lubią malować, oraz wykonywać inne prace manualne. SPECYFIKACJA - wymiary (szer/dł/wys): 16/10/9cm; waga w opakowaniu: 0,19kg; certyfikaty: CE i EN 71; wiek: 8+. SPECYFIKACJA wymiary (szer/dł/wys): 16/10/9cm waga w opakowaniu: 0,19kg certyfikaty: CE i EN 71 wiek: 8+ Ten wyjątkowy zestaw pozwoli samodzielnie stworzyć Twojemu dziecku prawdziwy model naszego układu słonecznego. W skład zabawki wchodzi: szablon, na którym znajduje się 8 planet, stojak, 7 kolorów farb, pędzelek oraz mały zestaw do montażu w postaci metalowych drucików, na których mocowane są kulki. Bardzo łatwo i szybko się go składa dzięki czemu pociecha może wykonać cały model sama. Model układu słonecznego oprócz tego, że sprawia niesamowitą frajdę małemu projektantowi, pomaga mu poznać wszechświat. Dzięki zabawie pozna nazwy wszystkich 8 planet oraz ciekawe informacje na ich temat. Idealnie nadaje się dla dzieci, które lubią malowanie, modelowanie i inne prace ręczne. Jest świetnym pomysłem na prezent. Jedna z farb zawartych w zestawie posiada właściwości, które sprawiają, że świeci w ciemności. Można mieszać ją z innymi kolorami farbek aby uzyskać wyjątkowe, błyszczące wykończenie. Świetnie posłuży zatem jako ozdoba pokoju dziecięcego, która swoim blaskiem będzie towarzyszyć dziecku podczas zasypiania. Z czego zrobić Słońce do modelu Układu Słonecznego? Jest godzina a w sobotę moje sklepy papiernicze są już zamknięte. Nie mam zbyt dużej ilości materiałów. Pomóżcie! Błagam! Układ słoneczny ma w sobie ogromną ilość różnych niezgłębionych ciekawostek oraz jeszcze niepoznanych ludzkości faktów. Coraz bardziej poznajemy kosmos, mimo że czynimy to małymi krokami. W tym temacie poznacie 32 różne ciekawostki dotyczące naszego układu słonecznego – czyli najbliższego ziemi otoczenia w kosmosie. 1. Najgorętszą planetą w naszym Układzie Słonecznym jest Wenus. Czyli druga planeta od słońca gdyż jest większa od Merkurego i pochłania więcej ciepła. 2. Największym Księżycem w Układzie Słonecznym jest Ganimedes należący do Jowisza i jest on także większy od całego Merkurego. 3. Wiatry na Neptunie osiągają prędkość nawet 2 tysięcy kilometrów na godzinę. 4. Na dzień dzisiejszy liczbę wszystkich znanych księżyców w Układzie Słonecznym szacuje się na około 173 satelity. Tylko Merkury i Wenus nie mają żadnych księżyców, przykładowo – Saturn ma ich 36 – liczba księżyców jakie są wykrywane stale rośnie. 5. Wszystkie 9 planet Układu Słonecznego stanowi mniej niż 1% masy Słońca. Największa planeta – Jowisz jest tak duża, że zmieściłaby w sobie pozostałe 8 planet wraz z ich księżycami. 6. Saturn jest bardzo lekki. Gdyby istniało tak duże naczynie z wodą pływałby on na powierzchni. Pamiętajmy że to olbrzym gazowy. 7. Na Marsie znajduje się wygasły wulkan o nazwie Olympus Mons, który jest najwyższym wzniesieniem Układu Słonecznego. Mierzy on około 26 000 metrów wysokości, czyli jest niemal 3 razy wyższy od Mt. Everestu. 8. Na pełne okrążenie swej orbity planeta Wenus potrzebuje 225 ziemskich dni. Pełen obrót wokół własnej osi wykonuje w przeciągu 243 ziemskich dni. A więc wenusjański dzień jest dłuższy niż wenusjański rok o aż 18 dni ziemskich. 9. Pomiędzy orbitami Marsa i Jowisza znajduje się pas planetoid. Jest ich tam dziesiątki tysięcy. Przypuszcza się, że w wyniku silnej grawitacji Jowisza nie powstała z tego pasa jedna planeta. Największą z tych planetoid jest Ceres o średnicy około 947 km. 10. Tytan – księżyc Saturna to jedyny księżyc Układu Słonecznego posiadający gęstą atmosferę. 11. Na księżycu nie ma atmosfery więc pozostawione tam ślady będą trwały niemal wiecznie, bo nic ich nie zniszczy i nie będzie ich erozji – chyba że trafi w nie meteoryt lub zatrze je ktoś celowo lub przypadkowo w przyszłości. 12. Według nowych teorii Księżyc powstał w wyniku kolizji Ziemi z inną planetą zbliżoną rozmiarami do Marsa. Była to gigantyczna kolizja pierwotnych planet układu. 13. Każdego roku Księżyc oddala się od Ziemi o 3,8 cm – z czego średnia oddalania może stale rosnąć przez osłabienie pól grawitacyjnych. 14. Mars wydaje się być czerwony bo pokryty jest tlenkiem żelaza (rdzą). 15. Temperatura na Merkurym waha się od 430 C w dzień na plusie jak pada na powierzchnie promienie słońca do -140 C w nocy. 16. Słońce stanowi około 99,8% masy całego Układu Słonecznego. 17. Jowisz ma tak dużą masę, że dwukrotna masa wszystkich pozostałych planet w układzie słonecznym nie jest jej nawet równa. 18. Wenus nie obraca się wędrując wokół Słońca, więc nie ma tam pór roku. 19. Neptun potrzebuje 165 lat na okrążenie Słońca. Powodem jest między innymi jego duża elipsa przez duże oddalenie od słońca. 20. Tytan (księżyc Saturna) posiada całe oceany stworzone z ciekłego metanu. 21. Z 67 księżycami Jowisz jest planetą o największej ilości księżyców w układzie słonecznym. 22. Grawitacja na naszym Księżycu jest około 6 razy słabsza od ziemskiej – każdy tam by czuł się bardzo lekki ale i z czasem chorował na niskie ciśnienie, o ile by grawitacja nie została wyrównana sztucznie. 23. Wenus obraca się w przeciwnym kierunku niż inne planety – w końcu stamtąd według przysłowia pochodzą kobiety. 24. Księżyc ziemski Jest piątym co do wielkości księżycem w Układzie Słonecznym. 25. Przeciętna odległość od środka Ziemi do środka Księżyca to 384 403 km, co stanowi mniej więcej 30 razy średnicę ziemi. 26. Dzień na Merkurym jest dwa razy dłuższy niż rok. Wokół osi obraca się bardzo wolno ale okrążenie słońca zajmuje mniej niż 88 dni. 27. Pojazd kosmiczny musi rozpędzić się do około 7,91 km/s aby pokonać ziemską grawitację. Lub przy starcie z ziemi minimum 11,19 km/s wykorzystując prędkość ucieczki. A może w końcu powstanie jakiś napęd anty grawitacyjny. 28. Największym radioteleskopem w Polsce jest 32-metrowy RT-4 znajdujący się w Piwnicach koło Torunia – z czasem może powstanie i większy. 29. Skafander kosmonauty kosztuje nawet około 12 milionów dolarów – ale pewnie dlatego że to niszowa produkcja. 30. W 1962 roku Stany Zjednoczone wysadziły bombę wodorową w przestrzeni kosmicznej, która była 100 razy silniejsza niż ta w Hiroszimie – podobno były po tym następstwa z zakłóceniach elektromagnetycznych odczuwane w niektórych miejscach na ziemi. 31. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna jest najdroższym obiektem, jaki do tej pory zbudowała ludzkość. Obecny koszt to 150 mld USD – co dziwne nadal nie badamy kosmosu bezpośrednio i nie widać w tym zakresie jakiś znacznych postępów od dziesiątków lat – to daje do myślenia. 32. Atmosfera ziemska w różnych miejscach ma różną gęstość i temperaturę – a co za tym idzie – inaczej załamuje światło, poza tym “faluje”. Dzięki temu niektóre gwiazdy “mrugają”, wydaje się, że zmieniają barwę. Takie migoczące gwiazdy można zauważyć zwłaszcza dość nisko nad horyzontem. Jak widać układ słoneczny to także bardzo ciekawe miejsce jaki kryje przed nami jeszcze na pewno dziesiątki tysięcy tajemnic i ciekawostek na różnych poziomach naukowych. Warto pomyśleć jak mało znany jest pozostały kosmos i to co się w nim znajduję – w zasadzie nie znamy go jeszcze wcale, gdyż dopiero raczkujemy z poznaniem układu słonecznego bezpośrednio a co dopiero reszty kosmosu. Zapraszamy do kolejnych tematów.

z czego można zrobić planety do układu słonecznego