🎯 Jak Wyglądają Odchody Jeża

Aby pomóc jeżom można wykorzystać termofor, butelkę i koc. Następnie należy zadzwonić po pomoc, najlepiej wykonując telefon do straży miejskiej albo gminnej. Dzięki szybkiej interwencji, zwierzęta będą mogły trafić do takiego ośrodka jak "Azyl dla jeży" w Solcu Kujawskim. "Przestała przekręcać główkę, cicho płakała". Igła i nić do szycia. Wszystkie detale jeża robimy na drutach osobno, następnie wypychamy i zszywamy razem, dlatego ważne jest, aby wybrać nitki w kolorze włóczki. Plastikowe oczy i nos. Można je wyhaftować bezpośrednio na zabawce, można też przyszyć guziki, ale najlepiej wyglądają gotowe oczy. Nożyce. Wypełniacz syntetyczny. W terrarium dla jeża nie może zabraknąć zabawek. Zabawki dla jeża pigmejskiego to przede wszystkim dysk lub zabudowany kołowrotek o średnicy 28 cm. Niektóre jeże pigmejskie zainteresują się tunelem i piłeczką. Raz na 7 dni można do lokum jeża pigmejskiego wstawić basen z piaskiem do kąpieli, ale nie zostawiać tam go na stałe. Ścisłe upakowanie wielu warstw powoduje, że komora gniazda jest podobna do wnętrza termosu. Jej złożone ściany zapobiegają wyrównywaniu się temperatury pomiędzy wnętrzem i środowiskiem zewnętrznym co powoduje, że gniazdo zabezpiecza jeża tak przed niską, jak i wysoką temperaturą. Jakie są odchody od jeża? Jak wyglądają odchody od jeża? – Jeżowe kupy, powinny być zwarte, średnicy ołówka, o barwie od czarnej do brązowej, zapach, no może nie najbardziej przyjemny ale nie cuchnący. Jakie odchody ma Jez? Jeż uznawany jest za naturalnego sprzymierzeńca ogrodników, więc cieszyłem się z jego wizyt. Odchody jeża zdjęcia Najlepszym okresem do rozpoczęcia przygotowania jeża do hibernacji jest listopad, czyli miesiąc, w którym w naturze większość jeży zapada w nią zapada. Mając do czynienia z jeżami z bardzo późnych miotów, powinniśmy mieć na uwadze również ich wiek i masę ciała. Tą techniką nie należy usuwać nietoperzy z letniej kolonii rozrodczej (np. na strychu) ani osobników, jakie zaszły w sen zimowy (np. Wirus jak wyglądają odchody nietoperza wścieklizny niezmiernie ekspresowo ginie poza zarażonym organizmem - niszczy go już roztwór mydła, woda utleniona, alkohol, a niezmiernie mocno (parę godzin) światło słoneczne. Zobacz 2 odpowiedzi na pytanie: W ogrodzie na wsi pojawiły sie odchody zwierzęce zawierające pestki wiśni. Czy mogą to być odchody jeża? Jak myć jeża? Nie martw się. Jest to proste do zrobienia i tylko po wykonaniu tych kroków. Krok 1: kąpiel w wodzie lub ręczniku Kąpiel wodna – Nałóż na dłonie niewielką ilość szamponu – wystarczy niewielka ilość – spienić i delikatnie wetrzeć w grzbiet, brzuch i łapy jeża. James Lindsey, CC/Wikipedia. Borsuk jest największym przedstawicielem rodziny łasicowatych w Polsce. Długość jego ciała sięga 90 cm, ogona 20 cm, waga latem wynosi 7-13 kg, jesienią do 16 kg. Samce są większe i cięższe od samic. Głowa borsuka jest masywna, przechodzi w szyję bez zwężenia, tułów krępy, oczy małe, uszy Jak zachęcić jeża do zamieszkania w ogrodzie? Aby zachęcić jeża do zamieszkania spróbuj: pozostawiać niektóre miejsca w ogrodzie dzikie. Pozwól, aby trawa mogła rosnąć, nie sprzątaj liści. To zachęca owady i inne bezkręgowce do pojawienia się w okolicy. postaw w zacienionym i spokojnym miejscu domek dla jeża. Jak zaprosić jeża do ogrodu? Jeże to typowo nocne zwierzęta – możesz je usłyszeć o zmierzchu, ponieważ są dosyć głośne. Żerują w dużych zaroślach, ponieważ znajduje się tam najwięcej owadów i szkodników roślin. Jesienią zaczynają szukać kryjówki na zimę, dlatego warto je w tym wspomóc. EuO8z. Znanych jest wiele pozycji seksualnych przeznaczonych dla par, w których kobieta lubi dominować i nie brak jej fantazji w łóżku. Takie pozycje miłosne, gdzie kobieta jest na górze, pozwalają jej kontrolować tempo i technikę współżycia, a także głębokość i sposób penetracji, a oprócz tego, fantazje seksualne mężczyzn często dotyczą tego rodzaju współżycia. Pozycję na jeźdźca to inaczej pozycja na kowbojkę, ze względu na to, że tego typu pozycje miłosne pozwalają, aby to kobieta "ujeżdżała mężczyznę", siedząc na nim okrakiem. Wyróżnia się kilka różnych rodzajów pozycji na jeźdźca. spis treści 1. Rodzaje pozycji seksualnych na jeźdźca 2. Zalety i wady pozycji na jeźdźca 1. Rodzaje pozycji seksualnych na jeźdźca Ogólnie rzecz biorąc, pozycja na jeźdźca polega na tym, że kobieta siedzi na mężczyźnie. Może ona lekko podskakiwać podczas współżycia, poruszać biodrami na boki lub w przód i w tył. Tak jak większość miłosnych pozycji, pozycja na jeźdźca ma pewne odmiany, które można stosować w zależności od preferencji partnerów: Zobacz film: "Jak wywołać orgazm?" pozycja na jeźdźca, gdzie kobieta siedzi przodem, a mężczyzna leży; pozycja na jeźdźca, gdzie kobieta siedzi tyłem, a mężczyzna leży; pozycja na jeźdźca, gdzie kobieta siedzi przodem, a mężczyzna siedzi lub podpiera się łokciami (to pozycja miłosna na krześle lub na łóżku); pozycja na jeźdźca, gdzie kobieta leży przodem na mężczyźnie. Kamasutra zwraca uwagę na to, by oboje partnerów czerpało przyjemność ze współżycia. Każda para ma swoje ulubione pozycje i rodzaje pieszczot. Nie jest im potrzebna żadna Kamasutra, aby wspólnie cieszyć się swoją bliskością. Eksperymenty z nowymi pozycjami mogą być jednak dla nich taką nowością, która urozmaici życie seksualne i wprowadzi do niego element dodatkowej ekscytacji. PYTANIA I ODPOWIEDZI LEKARZY NA TEN TEMAT Zobacz odpowiedzi na pytania osób, które miały do czynienia z tym problemem: Zmiany na penisie po pozycji na jeźdźca - odpowiada mgr Adam Kowalewski Orgazm wyłącznie w pozycji na jeźdżca - odpowiada mgr Maciej Rutkowski Brak przyjemności seksualnej w pozycji na jeźdźca - odpowiada lek. Tomasz Budlewski Wszystkie odpowiedzi lekarzy 2. Zalety i wady pozycji na jeźdźca Pozycja na jeźdźca, niezależnie od swojej odmiany, to opcja zwykle lubiana przez mężczyzn ze względu na to, że w większości są wzrokowcami. Podczas tego typu współżycia mogą oni cieszyć wzrok ciałem kobiety w ruchu. Takie pozycje miłosne, gdzie to kobieta jest stroną dominującą, pozwalają na współżycie, kiedy mężczyzna jest zmęczony, a kobieta ma energię na wspólne igraszki. Co więcej, te rodzaje pozycji seksualnych, w których partnerzy są do siebie przodem, pozwalają im na kontakt wzrokowy. Jest to bardzo ważne, szczególnie na początku współżycia, gdyż pozwala na obserwowanie mimiki partnera i jego lub jej reakcji na pieszczoty. Pozycja seksualna na jeźdźca w odmianie, gdzie kobieta leży przodem na mężczyźnie, jest ze wszystkich "kowbojskich" pozycji najwygodniejsza dla partnerki, gdyż odciąża ona zgięte w kolanach nogi. Ta pozycja zwiększa także głębokość penetracji pochwy. Bardzo ważne jest, aby wybierane przez partnerów pozycje seksualne odpowiadały im obojgu. Dominujący mężczyzna może nie docenić zalet takiej pozycji - przede wszystkim dlatego, że jego dominująca rola w łóżku wydaje się być zagrożona. Przyzwyczajenie również odgrywa tu niebagatelną rolę. Partnerzy, którzy od lat kochają się w tej samej pozycji, mogą mieć opory przed czymś nowym. Sytuacja dodatkowo komplikuje się, jeśli partnerzy nie rozmawiają ze sobą o swoim życiu intymnym i swoich potrzebach. Eksperymentowanie w łóżku nie jest dla wszystkich: nieśmiała kobieta może nie czuć się wystarczająco swobodnie i seksownie, aby w pełni cieszyć się seksem. Próby przełamania się i pokonania swoich kompleksów w sypialni mogą zakończyć się sukcesem lub wręcz przeciwnie – zamienić przyjemność w trudną dla kobiety sytuację. Takie negatywne skojarzenie może nawet wywołać kłopoty ze współżyciem. Anna Leśniewska Potrzebujesz konsultacji z lekarzem, e-zwolnienia lub e-recepty? Wejdź na abcZdrowie Znajdź Lekarza i umów wizytę stacjonarną u specjalistów z całej Polski lub teleporadę od ręki. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Mgr Magdalena Boniuk Seksuolog, psycholog, terapeuta młodzieży, dorosłych i rodzin. Pamiętasz piosenkę z dzieciństwa o tym, dokąd tupta nocą jeż? Okazuje się, że to urocze, kolczaste zwierzątko może przytuptać do Twojego ogrodu, przynosząc Ci tym samym szereg korzyści. Zobacz, co zyskasz, jeśli zamieszka u Ciebie jeż i jak go dokarmiać, by mu nie zaszkodzić!Jeż w ogrodzie – dlaczego nie warto go przepędzać?Dysponujące doskonałym słuchem i wzrokiem jeże żerują głównie nocą. I to właśnie to jest ich największą zaletą, jako że zjadają większość szkodników, które gnieżdżą się w Twoim ogrodzie, a przede wszystkim owady, ślimaki i dżdżownice. Pozbędzie się również padliny drobnych zwierząt, takich jak ptaki czy gryzonie. Wbrew powszechnej opinii, jeże nie żywią się roślinami, chyba że w ostateczności – zatem ich obecność nie tylko nie zaszkodzi roślinom, a wręcz im zrobić, jeśli podczas wieczornego spaceru spotkasz jeża? Jeśli nic mu nie zagraża i nie jest ranny, nie rób absolutnie nic. Nie podchodź do niego, nie hałasuj i nawet nie próbuj go dotykać – jedynie go spłoszysz i przestraszysz. Pamiętaj też, że jeże są Polsce objęte ścisłą ochroną!Co jedzą jeże? Sprawdź, czym je bezpiecznie dokarmiać!Z zasady najlepszą pomocą dla jeża jest… brak pomocy. Jeśli jednak chcesz ułatwić im życie od razu po przebudzeniu ze snu zimowego albo znalazłeś chorego osobnika i zajmujesz się nim pod ścisłym nadzorem weterynarza, powinieneś zadbać o dostarczenie mu pożywienia tak długo, aż stanie na łapki i zacznie samodzielnie polować. Czym dokarmiać jeże, aby im nie zaszkodzić? Najlepiej sprawdzą się tutaj:rozdrobiona wołowina,wysokojakościowa karma dla psa lub kota – ale tylko taka o naprawdę wysokiej zawartości mięsa,owady żadnym pozorem nie podawaj jeżom chleba ani mleka. Ich żołądki nie tolerują laktozy, a jej spożycie może się równać bardzo uciążliwym zwabić jeża do ogrodu?Zauważyłeś w swoim ogrodzie mnóstwo owadzich szkodników i chciałbyś zaprosić jeża do „ darmowej stołówki”, pozbywając się problemu w naturalny sposób? Spokojnie, jeż sam znajdzie drogę do Twojego ogrodu, jeśli tylko będą w nim odpowiednie warunki, czyli:brak lub niewielka ilość chemicznych środków ochrony roślin, które są dla niego trujące,dzikie zakątki, które mogą mu posłużyć za kryjówkę. Najlepiej sprawdzają się w tym celu niskie, bujnie rozrośnięte krzewy liściaste, w których ściółce jeż wymości sobie legowisko,bliskość zbiornika wodnego, który dostarczy mu nie tylko wody pitnej, ale też miejsca do pływania,prawdziwą gratką dla jeży jest… kompostownik, w którym nie brak najróżniejszych larw czy owadów, które mogą posłużyć mu za warto też zadbać o to, by zapewnić mu optymalne warunki do snu zimowego. Wybierz jeden z bardziej zarośniętych zakątków ogrodu i postaw w nim domek dla jeża, wykonany z drewna i wyposażony w otwory wentylacyjne. Jeśli dobrze osłonisz go krzewami, zapewni mu temperaturę powyżej 0ºC nawet przy siarczystym mrozie. Jeż należy do najbardziej charakterystycznych zwierząt jakie możemy spotkać w naszym otoczeniu, stąd praktycznie nie ma najmniejszych problemów z jego rozpoznaniem. Schody zaczynają się wtedy gdy zechcemy określić do jakiego gatunku należy napotkany przez nas kolczasty zwierzak. O kim mowa Dolny Śląsk jak i całą zachodnią połowę kraju, zamieszkują dwa gatunki jeży, Jeż europejski (Erinaceus europaeus) i Jeż wschodni (Erinaceus Roumanicus). Są do siebie bardzo podobne zwłaszcza kształtem, różnią się głównie umaszczeniem, dlatego gdy spotkamy bardzo „brudnego” jeża, bardzo trudno o prawidłowe rozpoznanie. Bardzo często podczas wiosennego dokarmiania dzikich jeży, miałem okazję obserwować jeże obu gatunków, podczas jedzenia z jednej miski. Najprawdopodobniej przyczyną powstania gatunków były występujące okresy zlodowaceń, które rozdzieliły populację jeży europejskich. Historia jeży sięga więc wielu milionów lat wstecz, ich przodkowie zamieszkiwali Ziemię już w czasach, gdy panowały dinozaury. Do dziś żyjące gatunki są niewiele zmienionymi małymi owadożernymi ssakami o nocnym trybie życia. Aktualnie rozróżnia się 14 gatunków jeży, które zamieszkują Europę, Azję i Afrykę. Z życia jeży Każdy, kto spotyka jeża, może stwierdzić, że nie jest to zwierzę płochliwe. Wędruje wśród traw, liści i krzewów, zupełnie nie starając się ukryć swojej obecności. Jest tak ufny w swoją kolczastą zbroję, że przed nikim się nie kryje. Kiedy jednak zbliżymy się zbytnio i naruszymy jego strefę bezpieczeństwa, zwija się w ciasną kulę, strosząc przy tym swoje kolce. Kolce to nic innego jak przekształcone włosy, zbudowane podobnie jak one z keratyny. W ciągu życia jeż ma trzy pokolenia kolców. Pierwsze – niemowlęce, są białe i całkiem miękkie, pojawiają się tuż po urodzeniu. Wykształciły się już wcześniej, ale są schowane pod skórą. Jest ich najczęściej około stu. Wraz z rozwojem i wzrostem oseska pojawia się drugie pokolenie kolców, są ciemniejsze i znacznie twardsze, wyrastają obok niemowlęcych. Kiedy jeżyk zaczyna dorastać i staje się coraz bardziej samodzielny pojawiają się już te dorosłe kolce, które na początku i tak są znacznie cieńsze i delikatne. Dorosły jeż ma około 6–8 tys. kolców. Ich liczba zależy to od wieku (im starszy, tym więcej) i od gatunku, jeże europejskie mają ich więcej, ale cieńszych, a jeże wschodnie mają ich mniej, ale grubszych. Młode jeżyki pojawiają się już w połowie maja, a ostatnie lęgi mogą się odbywać nawet na początku jesieni. Często samice mogą mieć dwa lęgi w roku. U jeży ciąża trwa ok. 36 dni, niekiedy dłużej, bo w bardzo niesprzyjających warunkach samica może powstrzymać jej rozwój, zapadając w „letarg”, zwany letnią hibernacją. Najczęściej rodzi się od 2 do 6 młodych, chociaż można spotkać i 8, a nawet 10 maluchów. Przez pierwsze 4 tygodnie matka karmi je jedynie własnym mlekiem i w tym czasie ukrywają się w przygotowanym przez nią gnieździe. Potem maluchy są już na tyle duże, że matka zaczyna je wyprowadzać na nocne spacery, podczas których poznają okolicę i uczą się zdobywać pokarm. Robią to samodzielnie, matka jedynie dba o ich bezpieczeństwo i odpowiednie „łowisko”. Kiedy młode osiągną wiek 7–8 tygodni, jeżowa mama najzwyczajniej w świecie przegania je na wszystkie strony świata, aby zdobywały nowe terytoria. Często sama jest już w kolejnej ciąży i musi się odżywić i przygotować miejsce do kolejnego porodu. Cała opieka nad młodymi od początku do końca spoczywa jedynie na jeżowej mamie, można śmiało powiedzieć, że żaden jeż nie zna swojego tatusia. Kiedy jesienią zaczyna spadać temperatura i przyroda przygotowuje się do nadejścia zimy, jeże bardzo intensywnie żerują, aby zgromadzić jak największą ilość tłuszczu, który pozwoli im przetrwać do wiosny. W tym czasie jeże mogą osiągać największą masę ciała, która może dochodzić do 1,4 kg, a nawet 1,8 kg u bardziej wiekowych samców (jeże rosną przez całe życie). W naturze jeże mogą żyć 7–8 lat, a nawet 10, natomiast w niewoli dożywały do lat 16. Oprócz zimowego zapasu tłuszczu, każdy jeż musi znaleźć odpowiednie miejsce na swoje zimowe gniazdo. Jako że nie są to zwierzęta stadne ani zbyt towarzyskie, każdy z nich musi to zrobić sam. Jest to bardzo trudne i odpowiedzialne zadanie, bo od tego zależy przetrwanie niekiedy i 6 najchłodniejszych miesięcy roku. To dla jeży, zwłaszcza młodych, najtrudniejszy okres w życiu, bardzo często są zbyt młode, aby dać sobie radę z takim zadaniem. Podczas pierwszej zimy ginie nawet do 70% młodych. Podczas długich zim (jak ta ostatnia) może ginąć również i sporo jeży dorosłych. W toku ewolucji jeże musiały wykształcić najbardziej praktyczny i ekonomiczny mechanizm, który pozwalał na jej przetrwanie. Jeże nie znajdą zimą nic co nadaje się do jedzenia ani nie mogą przemieszczać się na inne bardziej przyjazne tereny. Ich strategia na zimę to hibernacja, stan organizmu, który można porównać do czegoś pomiędzy życiem i śmiercią. Aby do minimum ograniczyć wydatkowanie energii, cały organizm jeża zostaje „wyhamowany”, spada liczba oddechów, uderzeń serca, a w efekcie również i temperatura ciała, która jest utrzymywana na poziomie +4, +5 stopni Celsjusza. Dzięki temu zużycie energii jest minimalne, a nie dopuszcza do zamarznięcia płynów ustrojowych. Przemarznięty jeż natychmiast ginie. Jeże w naszym otoczeniu Od pewnego czasu jesteśmy świadkami przemieszczania się jeży ze środowisk, które były miejscami ich naturalnego życia na tereny zurbanizowane i całkowicie zmienione przez człowieka. Trudno jednoznacznie określić przyczyny tego eksodusu, ale do najbardziej realnych należą: zmiana sposobu gospodarowania na terenach rolnych, powstawanie zróżnicowanych i zasobnych w pokarm terenów zurbanizowanych. Widok jeża na parkingu w środku wielkiego miasta nie jest już niczym niezwykłym, powstała całkiem nowa, dobrze przygotowana do miejskich warunków populacja jeży. Czerpią korzyści z bezpieczeństwa i bazy pokarmowej, jaką daje im obecność ludzi. Jednak związane są z tym również zupełnie nowe zagrożenia, do których jeż jako gatunek jest całkowicie niedostosowany. Tradycyjny obraz jeża to taki, który przedstawia go z jabłkiem niesionym na kolcach do swojej zimowej spiżarni. Nie ma to jednak nic wspólnego z prawdą. Jeże są zwierzętami mięsożernymi, zaliczanymi przez wiele lat do rzędu owadożernych (Insectivora). W naturze pokarmem jeży są przede wszystkim różnego rodzaju owady, żuki, chrząszcze, pędraki, gąsienice, ślimaki, dżdżownice, drobne ssaki, gady i płazy, pisklęta i jaja ptaków. Ich obecność w naszych ogrodach i działkach jest ze wszech miar pożyteczna, bo wspierają nas w walce z niemile widzianymi gośćmi. W ciągu jednej nocy jeż najczęściej trzykrotnie wychodzi na polowanie, podczas których zjada łącznie nawet do 150 g pożywienia. W przeliczeniu na owady jest to całkiem imponująca ilość. Bardzo często jednak jeże są spotykane, gdy poszukują pożywienia przy osiedlowych śmietnikach, niestety nie służy im to. Podobnie jak powszechnie uznawanie mleka za najlepszy pokarm dla jeży. Jest ono śmiertelnie niebezpieczne dla młodych jeży, a dorosłym nie powinno być podawane. Jeże nie mają enzymów, które trawią laktozę (cukier z mleka krowiego), która w przewodzie pokarmowym ulega gniciu i prowadzi do zaburzeń w pracy przewodu pokarmowego. Najlepiej podawać jeżom do picia czystą wodę. No ale jak zaprosić jeże na swoją działkę lub przydomowego ogrodu? W brew pozorom to nie jest trudne i nie wymaga od nas zbyt wiele pracy. Wystarczy w zasadzie przestać z naszego otoczenia robić przesadnie zadbane i wypielęgnowane miejsce, a tym samym ogromnie przyrodniczo ubogie. Jeże potrzebują krzewów liściastych, w których mogą się ukrywać i budować swoje letnie i zimowe gniazda. Fragmentów całkiem zaniedbanych, w których mogą żerować i odpoczywać. Najbardziej jednak pożądanym miejscem jest kompostownik, w którym jest ogromna ilość smakowitego pożywienia, a na dodatek jest to świetne miejsce na budowę jeżowych legowisk. Aby dodatkowo zachęcić je do zamieszkania w naszym otoczeniu, można wystawiać specjalnie dla nich zbudowane domki do pobytu w okresie letnim i specjalnie zabezpieczone na pobyt zimowy. Bardzo łatwo zachęcić je do odwiedzin poprzez wystawianie im karmy w najbardziej krytycznych okresach roku. Dla pewności powinna być ona wystawiana w specjalnie do tego celu zbudowanych karmnikach, aby nie padała łupem różnych inny amatorów łatwej zdobyczy. Zagrożenia i pomoc Wraz ze zmianą środowiska życia jeży zmieniły się również najczęściej występujące przyczyny ich śmierci. Na wiele z nich nie mamy wpływu, ale większość zagrożeń wynika z naszej niewiedzy. Z codziennych obserwacji wiemy, że ogromna ilość jeży ginie w wyniku kolizji drogowych. Nie są one wynikiem nagłego wtargnięcia jeża na ulicę lub drogę, to raczej nieuwaga kierujących prowadzi do tych tragedii. Ocenia się, że w ten sposób ginie około 25% jeży. Taki sam udział w przyczynach śmierci jeży mają zatrucia, którym ulegają jeże w wyniku naszego świadomego działania oraz bezmyślności. Wszelkie środki chemiczne, które stosujemy do zwalczania owadów i ślimaków, są odkładane w narządach jeży i powoli wpływają na ich osłabienie, a w ostateczności prowadzą do śmierci. Jeże są zwierzętami z natury ogromnie ciekawskimi i starają się dokładnie poznawać wszystko, co tylko pojawia się w ich otoczeniu. Może to być olej silnikowy, farba, rozcieńczalnik lub cokolwiek innego, trudno, aby po takiej uczcie jeż miał szansę na przeżycie. Na pozostałe 50% przyczyn śmierci składa się bardzo wiele różnych zagrożeń, które przynajmniej postaram się wymienić: wypalanie traw, palenie ognisk z liści, gałęzi itp. bez sprawdzenia czy nie ma w nich jeży, utonięcia w stawikach i oczkach wodnych z powodu braku możliwości wyjścia z nich, kontuzje, rany spowodowane przez kosiarki (głównie samojezdne i podkaszarki żyłkowe), niezabezpieczone głębokie wykopy, studzienki, piwnice, kanały, puszki po konserwach i napojach. Wymieniać można jeszcze wiele, ale pragnę zwrócić uwagę na coraz częstszą przyczynę jeżowych tragedii. Są nimi nasze ukochane psy, zarówno te duże i silne, jak i całkiem małe i łagodne. Bardzo często jeż uruchamia w psach instynkt myśliwego i pomimo odnoszonych ran nie są w stanie zaprzestać ataków. Ale wystarczy też, że podczas zimowej odwilży, pies rozkopał jeżowe legowisko, a w przeciągu niedługiego czasu jeż zginie z zimna i głodu. Często nie mamy wpływu na to, co zrobi nasz pupil, ale jak już się coś stanie, to trzeba wziąć za to odpowiedzialność. Nie można pozwolić, aby ranny lub pozbawiony schronienia jeż odszedł w najbliższe krzaki i przestał być problemem, bo on tam najnormalniej w świecie zginie w mękach! Naszym obowiązkiem jest zabezpieczyć go, dostarczyć do lecznicy i skontaktować się z kimś, kto zajmuje się jeżami i może mu pomóc. fonta50 zapytał(a) o 06:03 W ogrodzie na wsi pojawiły sie odchody zwierzęce zawierające pestki wiśni. Czy mogą to być odchody jeża? 1 ocena | na tak 0% 0 1 Odpowiedz Odpowiedzi zuziad8842 odpowiedział(a) o 08:12 Nie, ponieważ jez nie je wiśni bo to nie jest roślinożerca. Żywi się owadami i drobnymi zwierzaczkami 0 0 EKSPERTAll Rekin odpowiedział(a) o 13:15 Może ptaka? 0 0 Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub Większość ludzi przyzwyczajona jest, ze zwierzątkiem domowym jest pies, kot, ewentualnie papuga czy rybki, a czasem szczur czy chomik. Tymczasem popularność zdobywają gatunki, o których hodowli nikt by wcześniej nie pomyślał. Bo komu przyszłoby do głowy, żeby hodować zwierzaka, takiego jak jeż. A przecież jeże są słodkie i można trzymać je w domu. Oczywiście nie zwyczajne jeże, które możemy spotkać w ogrodach czy na łąkach, ale specjalne odmiany. Przykładem niech będzie Pigmejski Jeż Afrykański. Jeżyk jest bardzo wdzięcznym zwierzakiem, jednak gdy decydujemy się na posiadanie go, powinniśmy wiedzieć jak o niego zadbać. To nie jest trudne, ale przyda się trochę wiedzy specjalistycznej, by wiedzieć jak się z nim obchodzić. Przede wszystkim, zanim zdecydujesz się na posiadanie jeża, musisz pamiętać, że jest to zwierze dzikie, więc nie możesz od niego wymagać, by dawał się głaskać i bawić ze sobą. Niektóre jeże to lubią, inne tolerują, a jeszcze innych za nic nie da się do tego zmusić. I nie należy, bo jeśli jeżyk bawić się nie chce, to zmuszanie go do tego niepotrzebnie go stresuje i męczy. Drugą sprawą jest to, że jeże to zwierzęta nocne, a zatem większą część dnia będą przesypiać i na jakąkolwiek interakcję możemy liczyć dopiero późnym wieczorem (jeże bawią się od godziny 22 do 5 rano). Z tych powodów nie należy kupować jeżyka małemu dziecku, które z pewnością wolałoby zwierzątko, z którym będzie się mogło posiadamy kilka jeży, musimy przygotować się na to, że każdy z nich potrzebował będzie osobnego lokum. Jeże, jako zwierzątka bardzo terytorialne, można łączyć jedynie w celu prokreacji. Najlepszym pomysłem będzie terrarium, z którego będziemy mogli łatwo wyciągać jeżyka, gdyż ważne jest, by robić to codziennie. Klatka niestety nie jest dobrym rozwiązaniem, gdyż utrudnia utrzymanie odpowiedniej temperatury, szczególnie w okresie zimowym. Jeże powinny przebywać w temperaturze około 22 stopni Celsjusza, która miła jest także ludziom. Dłuższe przebywanie w temperaturze niższej grozi zapadnięciem zwierzaka w sen zimowy, a temperatura wyższa grozi snem letnim. Oba te zjawiska grożą zwierzątku śmiercią, jeśli dojdzie do nich w warunkach domowych. Z tego powodu dobrym pomysłem będzie termostat, który utrzyma właściwą temperaturę. Choć jeżyk nie jest zwierzątkiem dużym, pojedynczy osobnik powinien mieć terrarium nie mniejsze niż metrowe (o szerokości około 45 cm). Musi się tam zmieścić budka do spania, kuweta, miseczki i poidełko, a także kołowrotek lub inne zabawki. Jeż powinien mieć miejsce, by się wybiegać, ponieważ to jest podstawowa czynność jaką robi i pozbawienie jej go może spowodować, że jeż będzie osowiały i/lub otyły. Wypuszczenie jeża na chwilkę, by pobiegał jest konieczne, ale nie wystarczające, stąd wymóg sporego terrarium dla względnie małego stworzonka. Ideałem byłoby terrarium z możliwością wybiegu, by w nocy jeżyk mógł bawić się w większym, wyznaczonym dla niego miejscu. Wyściełanie terrarium powinny stanowić odpylone, bezwonne trociny z drzew liściastych, a kuwetę wypełniać żwirek drewniany (także niepylący). Jeże lubią zakopać się przed snem, dlatego w domku powinny mieć kawałek szmatki (najlepiej sprawdzi się materiał polarowy). Jeśli nie znaleźliśmy odpowiednich trocin, nie należy stosować innych. W tym wypadku lepiej całe terrarium wyłożyć tkaniną bawełnianą. Jeżyk nie będzie się krzywił, ale taką wyściółkę nadal trzeba wymieniać. Jeśli jeżyk nie nauczy się sam korzystać z kuwety, należy mu wskazać to miejsce, przenosząc tam odchody. Po pewnym czasie jeżyk zrozumie do czego służy to miejsce. Trzeba też podpatrzeć, czy jeż korzysta z poidełka. Jeśli nie, trzeba wstawić do terrarium miseczkę z wodą, by to tutaj gasił pragnienie. Jako zwierzątko nieuważne, jeżyk może spaść z wysokości. Z tego powodu nie warto kupować piętrowego terrarium, a bawiąc się z jeżem należy uważać ustawiając go na stole czy parapecie i bardzo większość przypadków jeż nie będzie miał nic przeciwko kontaktom z innymi zwierzakami. Jeże są ciekawskie i bardzo lubią nowe zapachy, a towarzystwo innych zwierząt z pewnością im je zapewni. Należy jednak kontrolować kontakty jeża z innymi gatunkami zwierząt, szczególnie tymi, które mogą mu zrobić krzywdę. Podwójnie ważne jest to w przypadku jeżyków oswojonych, które nigdy nie zwijają się w kulkę i nie stroszą igieł. Jeśli chodzi o żywienie jeży, to nie jest ono drogie ani skomplikowane. Jako podstawę diety można im podawać wysokiej jakości karmę dla kociąt (mokrą i suchą – każdy jeżyk ma swój gust i warto trochę poeksperymentować z wyborem producenta), w ilości około dwóch łyżek na dobę, byle nie prosto z lodówki. Do tego oczywiście stały dostęp do świeżej wody – mineralnej lub przegotowanej (wystudzonej). Ponadto dobrze jest dodawać przysmaki, które urozmaica dietę. Najpopularniejsze to jabłko, gruszka, marchewka (gotowana lub starta), ogórek bez skórki, jajo na twardo czy kurczak gotowany (bez soli). Do tego jakieś robaczki od czasu do czasu, na przykład dwa razy w tygodniu, gdy bierzemy jeżyka na ręce (drewnojady, mączniaki). Dla zbilansowania możemy raz w tygodniu dodać trzy krople oleju lnianego do suchej karmy. Z pewnością należy się zapoznać z pokarmami zabronionymi, które mogłyby zaszkodzić naszemu pupilkowi. Są to: wołowina (tu zdania zdają się być podzielone), mleko i produkty mleczne, papryka, cebula, kukurydza, kapusta, ananas, winogrona, rodzynki i inne suszone owoce, czekolada i słodycze, orzechy i ich przetworzone formy oraz wszelkie przyprawy. Ważne, by dieta była bogata w proteiny a uboga w tłuszcze. Łączna ilość dziennego pożywienia nie powinna przekraczać trzech nasz jeżyk się starzeje (jeże żyją do 5 lat, więc jeśli jeżyk skończył 3 lata, traci na wadze i mniej się bawi, to prawdopodobnie z tego powodu), musimy o niego inaczej zadbać. Powoli można mu rozmaczać suchą karmę, dolewając do niej trochę wody, co ułatwi pupilowi gryzienie. Należy jednak robić to etapami, by jeż w ogóle nie przestał jeść. Można skontaktować się z weterynarzem i zakupić odpowiedni dla jeża suplement diety, który wzmoże jego apetyt. W tym okresie życia jeża nie należy go nadmiernie chłodzić. Przestawiamy termostat, żeby wskazywał temperaturę około 2 stopnie wyższą i ograniczenie mycie jeża do jednej kąpieli miesięcznie. Staramy się także nie narażać jeża na warunki zewnętrzne, więc nie przewozimy go, nawet w transporterze. Zdrowy, stary jeżyk odejdzie sam, często na rękach właściciela. Chorych nie należy męczyć leczeniem tylko po to, żeby poprawić sobie samopoczucie. Jeśli dobrze zajmowaliśmy się naszym podopiecznym, to możemy cieszyć się, że miał szczęśliwe życie, którego nie trzeba na siłę przedłużać.

jak wyglądają odchody jeża